Jak sprzedawać zgodnie z prawem produkty pszczele z własnej pasieki? (9/2004)

Ryszard S. Pałach

Pszczelarstwo jest działem specjalnym produkcji rolnej. Z tego względu każdy pszczelarz jest właścicielem gospodarstwa pasiecznego, w którym utrzymywane są zwierzęta gospodarskie i ma obowiązek zgłoszenia tego faktu do rejestru powadzonego przez powiatowego lekarza weterynarii (Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt i zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.- Dz. U. 2004 r. Nr 69 poz. 625; Rozporz. Min. Roln. i Rozwoju Wsi z dnia 8 stycznia 2003 r. w sprawie rejestru podmiotów prowadzących niektóre rodzaje działalności dotyczące zwierząt i produktów zwierzęcych.- Dz. U. 2003 r. Nr 7, poz. 87).
 

• Następnym krokiem pszczelarza, który sprzedaje konsumentom wyprodukowany przez siebie miód czy inne produkty, jest zwrócenie się do powiatowego lekarza weterynarii o wydanie dokumentu poświadczającego nadanie weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego (Rozp. MRiRW z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie wzorów świadectwa zdrowia oraz handlowego dokumentu identyfikacyjnego dla wprowadzanych na rynek mięsa i jego przetworów, mleka i przetworów mlecznych, miodu i jego przetworów, ryb, skorupiaków i mięczaków oraz ich przetworów, a także dla produktów jajczarskich. - Dz. U. 2003 r. Nr 106, poz. 1000; Rozp. MRiRW z dnia 19 kwietnia 2004 r. w sprawie sposobu ustalania weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego.- Dz. U. 2004 r. Nr 86, poz. 807).
• Dysponując dokumentem poświadczającym nadanie weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego (jego okazania mogą domagać się zarówno przedstawiciele inspekcji weterynaryjnej jak i nabywcy oferowanych produktów) pszczelarz może po spełnieniu wymaganych warunków prowadzić sprzedaż pozyskanych z własnej pasieki produktów zarówno w wydzielonym pomieszczeniu na obszarze swojego gospodarstwa pasiecznego (Rozp. MRiRW z dnia 13 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy prowadzeniu działalności związanej ze sprzedażą bezpośrednią.- Dz. U. 2002 r. Nr 223, poz. 1879), i na bazarach oraz targowiskach po uiszczeniu ustalanej lokalnie opłaty targowiskowej.
• Ponieważ nabywane przez konsumentów produkty znajdują się w opakowaniach jednostkowych, ich oznakowanie powinno zawierać wymagane prawem informacje (Rozp. M.R. i R.W. z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie znakowania środków spożywczych i dozwolonych substancji dodatkowych. - Dz. U. 2002 r. Nr 220, poz. 1856).

Część rozporządzeń wykonawczych do Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt i zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt jeszcze się nie ukazała, stąd do czasu ich wydania obowiązują wskazane rozporządzenia do nieaktualnej już ustawy z 1974 roku.

Konfekcjonowany we właściwych warunkach miód z własnej pasieki opatrzony stosownym oznakowaniem każdy pszczelarz może oferować także hurtowniom lub właścicielom sklepów prowadzących sprzedaż detaliczną. Jeśli jednak takie będzie życzenie tych odbiorców obowiązkiem producenta jest uzyskanie na własny koszt (Rozp. M.R i R.W. z dnia 30 grudnia 2002 r. w sprawie stawek opłat za dokonanie oceny, badań laboratoryjnych i wydawanie świadectw jakości handlowej oraz sposobu i terminu wnoszenia tych opłat - Dz. U. 2002 r. Nr 241, poz. 2088) wymaganego przez prawo (Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych - Dz. U. 2001 r. Nr 5, poz. 44, Nr 54, poz. 1802, 2002 r. Nr 135, poz. 1145, Nr 166, poz. 1360) świadectwa jakości handlowej tego produktu (Rozp. M.R. i R.W. z dnia 3 października 2003 r. w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej miodu - Dz. U. 2003 r. Nr 181, poz. 1773, Dz. U. 2004 r. Nr 40, poz. 370).