Krzewy parków i ogrodów – rodzina różowatych (część 2) (09/2020)

Marek Pogorzelec

W miastach sadzi się wiele gatunków krzewów z rodziny różowatych. Mają one poprawić klimat, bo można nimi zastąpić wybetonowaną przestrzeń i inne nadmiernie nagrzewane przez słońce miejsca, czyniąc je bardziej przyjaznymi dla człowieka i innych istot żywych. Liście i gęste gałęzie wygłuszają hałas, oczyszczają powietrze z pyłów, toksyn i metali ciężkich, dają schronienie ptakom, których wiosenny świergot jest miły dla ucha.

Wzdłuż dróg, w roli gęstego żywopłotu dobrze sprawdzają się intensywnie kwitnące tawuły: szara (Spiraea × cinerea Zabel) i van Houtte'a (Spiraea × vanhouttei (Briot) Zabel). Niestety, na ich kwiatach bardzo rzadko obserwujemy pszczoły. Kolejną tawułą, która potrafi rosnąć w bardzo trudnych warunkach, jest pochodząca z Dalekiego Wschodu tawuła japońska (Spiraea japonica L.). Kwitnie ona znacznie później od dwóch tawuł wcześniej opisanych, pochodzenia krzyżówkowego, jej kwiaty są dość często odwiedzane przez pszczoły i inne owady zapylające. Podobnie jest z tawułą wierzbolistną (Spiraea salicifolia L.), w niektórych regionach Polski występuje ona w większych skupiskach w naturze, prawdopodobnie zdziczała.

Obecnie wzdłuż dróg dość chętnie sadzi się pigwowca japońskiego (Chaenomeles speciosa (Sweet) Nakai). Jego kwiaty mają duże walory ozdobne, są również atrakcyjne dla pszczół. Krzew ten warto posadzić w ogrodzie, z daleka od spalin z samochodów, ze względu na owoce bogate w witaminę C, z których możemy robić soki, dżemy lub inne przetwory.

Kolejne dwa krzewy są rzadziej spotykane, ale swoimi walorami pszczelarskimi znacznie przewyższają wcześniej opisane gatunki. Migdałowiec karłowaty (Prunus tenella Batsch) jest niewymagający, w pełni mrozoodporny, kwitnie bardzo intensywnie wczesną wiosną, kwiaty wyróżniają się pięknym zapachem. Najłatwiej rozmnażać go jesienią z odrostów, które wypuszcza rozrastając się na boki. Drugi z proponowanych do nasadzeń gatunków – głogownik Dawida (Photinia davidiana (Decne.) Cardot) – jest nieco bardziej wymagający. Warto go sadzić w przestrzeni miejskiej, gdzie zimą zawsze jest nieco cieplej. Kwiaty tego krzewu są bardzo licznie odwiedzane przez pszczoły, ma on również duże walory ozdobne. Urządzając łąki kwietne dla dzikich zapylaczy, nie zapominajmy o krzewach, wymagają one mniej zabiegów w utrzymaniu, a wiele z nich jest bardzo wartościowych dla pszczół.