Lepiężnik (02/2020)

Marek Pogorzelec

Na stanowiskach naturalnych w Polsce można spotkać cztery gatunki lepiężników. Wszystkie są bylinami, rosną w miejscach wilgotnych, kwitną wczesną wiosną. Stanowiska trzech z nich spotykamy głównie na południu Polski – w zaroślach, na mokrych łąkach, aluwiach rzecznych i nad potokami. Czwarty gatunek – lepiężnik kutnerowaty (Petasites spurius (Retz.) Rchb.) występuje zwykle na północy, w miejscach piaszczystych nad brzegami wód.

Większe zbiorowiska lepiężników są bardzo licznie oblatywane przez pszczoły. Jeśli znajdują się blisko pasieki mogą decydować o szybkim rozwoju rodzin na wiosnę. Lepiężniki, jak większość roślin z rodziny astrowatych, dostarczają pszczołom zarówno pyłku, jak i nektaru. Latem lepiężnik łatwo pomylić z podbiałem. Liście odziomkowe obu tych roślin wyrastają z gładkiego kłącza położonego płytko pod powierzchnią ziemi. Jeśli obie te rośliny rosną po sąsiedzku, w podobnych warunkach, liście lepiężników są wyraźnie większe. Podobnie jest z kwiatami. Poza naszymi gatunkami sadzi się w ogrodach, w pobliżu wody również lepiężnik japoński.

 Lepiężnik biały

 Lepiężnik różowy

 Lepiężnik japoński

 Lepiężnik w górskim strumieniu

 Lepiężnik na wale przeciwpowodziowym

 

„Pszczelarstwo” - wiedza i doświadczenie.
Zrób z tego pożytek!

 ZAMÓW PRENUMERATĘ