Werbesina

Należy do rodziny astrowatych (Asteraceae). Prawie wszystkie gatunki werbesiny zakwitają na żółto, a kwiaty wielu z nich są podobne do małych słoneczników. Gatunek pochodzi z Ameryki Południowej. W Polsce bardzo popularna jest Verbesina encelioides. Sadzonki, które uzyskamy (poprzez wysiewanie w marcu–kwietniu pod osłonami), można wysadzać na miejsca docelowe dopiero pod koniec maja lub później, ponieważ werbesina jest wrażliwa na niskie temperatury. Siew wykonujemy płytko, w rzędy co 50–60 cm, zachowując odstępy między roślinami na 30 cm. Przy sprzyjającej ciepłej temperaturze werbesina zakwitnie po ok. 5 tygodniach i nieprzerwanie będzie kwitła do przymrozków. Przy corocznej uprawie werbesiny ilość zbieranych nasion pozwoli na wysiew bezpośrednio do gruntu.

Ze względu na długi okres kwitnienia rośliny, nasiona należy zbierać systematycznie w miarę dojrzewania, ale niestety ręcznie. Dosuszamy je pod osłonami. Niezebrane osypują się, dając samosiewy. 

Werbesinę uprawiam z powodzeniem od kilkunastu lat i na tej podstawie mogę potwierdzić jej przydatność dla pszczół. Jest przez nie masowo oblatywana, o każdej porze dnia, nawet w okresach niedoboru wody. Ze względu na szybkie tempo wzrostu roślina nie wymaga szczególnych zabiegów agrotechnicznych. Trzeba pamiętać o nawożeniu – wtedy osiąga spore rozmiary (ponad 1 m) i kwitnie obficiej. Corocznie obsiewam nią co najmniej kilkanaście arów. 

Verbesina alternifolia (werbesina wysmukła) – kwitnienie zaczyna po koniec lipca i kończy dopiero w październiku. Kwiaty utrzymują się zatem nieprzerwanie przez niemal trzy miesiące. Werbesina wysmukła jest rośliną, która świetnie sprawdzi się w roli źródła nektaru dla pszczół, np. w okresach deficytów pożytkowych. Uprawę najlepiej zacząć od wyprodukowania rozsady: nasiona wysiewamy do wielodoniczek (2–3 do jednego otworu), przysypując cienką warstwą ziemi. Wczesny siew (styczeń–luty) pozwoli otrzymać rośliny kwitnące w tym samym roku, w którym wysialiśmy nasiona. Rozsadę sadzimy na miejsce stałe, gdy sadzonki mają ok. 10 cm wysokości i zwarte korzenie.

Werbesina rośnie szybko, z roku na rok kępa staje się coraz większa i bardziej gęsta, dlatego też rozsadę sadzimy w miarę rzadko: na zagonie – 80 × 30 cm. Pielęgnacja rośliny ogranicza się do usuwania chwastów, nawożenia i nawadniania w okresach długotrwałej suszy. Warto dodać, że odchwaszczania wymagają jedynie młode rośliny. Starsze doskonale dają sobie radę z chwastami: gdy nasadzenia mają ok. 2 m wysokości, tworzą zwarte powierzchnie. Jak wszystkie byliny wymagają jednak systematycznego nawożenia. Werbesina wydaje dużo nasion, łatwych w zbiorze i dalszej obróbce (suszenie, wianie). Ze względu na to, że skrupulatnie je zbieram, nie zauważyłem samosiewów. Części roślin, które pozostały po zbiorze nasion, usuwamy, przycinając je przy ziemi.

Dotąd roślina nie stała się przedmiotem uwagi jako źródło pożytku. Na podstawie obserwacji własnych uważam, że w ciągu całego okresu kwitnienia jest bardzo chętnie odwiedzana przez pszczoły