Winobluszcz – ulubione pnącze pszczół (11/2020)

Marek Pogorzelec

Winobluszcz trójklapowy (Parthenocissus tricuspidata (Siebold & Zucc.) Planch.) pochodzi ze wschodniej Azji. Spośród pnączy jest najcenniejszym źródłem po-żytku, zarówno nektarowego, jak i pyłkowego. Podobnie jak bluszcz, potrafi wspinać się na ściany budynków tworząc żywą elewację: wiosną i latem – zieloną, jesienią – przebarwiającą się na kolor czerwony. Jej dodatkową atrakcją są drobne granatowe jagody. Liście ma duże, skórzaste, błyszczące. Ich kształt jest zmienny, choć większe, z reguły, są 3-klapowe. Wydajność miodową pnącza ocenia się na 20–30 g z metra kwadratowego powierzchni ściany.

Winobluszcz pięciolistkowy (Partheno-cissus quinquefolia (L.) Planch.) pochodzi z Ameryki Północnej. Rośnie podobnie jak winobluszcz trójklapowy i tak się przebarwia. Od swojego azjatyckiego kuzyna jest jednak nieco mniej atrakcyjny dla pszczół, ale za to ma mniejsze wymagania – dobrze znosi nasze zimy, a dzięki głęboko sięgającym korzeniom niestraszne mu nawet długotrwałe susze. Może rosnąć zarówno w zaroślach robinii akacjowej, jak i wspinać się na pnie starszych drzew, sięgając ich koron. Liście tego gatunku są złożone z pięciu szeroko lancetowatych listków, brzegami ząbkowanych.

fot. M. Pogorzelec