Krzewy nie tylko na żywopłot (07/2020)

Marek Pogorzelec

Rodzina przewiertniowatych, podobnie jak omawiana w poprzednim numerze rodzina bobowatych, ma wśród rodzimych gatunków krzewów nielicznych przedstawicieli. Dlatego w parkach i ogrodach sadzi się dla ozdoby gatunki pochodzące z Ameryki Północnej lub Azji. Obok walorów ozdobnych mają one zdolność dostosowania się do trudnych warunków miejskich, nie przeszkadza im słaba ziemia, niedobór wody i zanieczyszczone powietrze. Walory te są jednak zagrożeniem  dla środowiska naturalnego.

Z omawianych w artykule gatunków najbardziej znana jest śnieguliczka biała, często uwalniająca się do środowiska i tam tworząca gęste zarośla. Śnieguliczka może też rosnąć w bardzo zróżnicowanych warunkach siedliskowych. Wydajność miodowa zwartego łanu tej rośliny sięga 190 kg/ha. Pędy śnieguliczki białej łatwo się ukorzeniają. Roślina dobrze znosi przycinanie, a w ogrodzie doskonale sprawdza się w roli żywopłotu.

Do tworzenia żywopłotu często używa się również suchodrzewów, choć najatrakcyjniejszy z nich – suchodrzew Maacka robi największe wrażenie, rosnąc na trawniku pojedynczo lub w małych grupach. Wydajność miodowa tego krzewu wynosi 80 kg/ha. Z jego kwiatów pszczoły bardzo chętnie zbierają pyłek.

Najmniej znanym wśród omawianych krzewów jest kolkwicja chińska, którą obecnie zalicza się do rodziny zimoziołowatych. Krzew ten kwitnie bardzo intensywnie i stanowi cenną ozdobę ogrodu. Kolkwicję chińską można też sadzić w niezbyt gęstym wielogatunkowym żywopłocie.